...

Pamiętam jak je poznałam, kochałam je, nadal kocham, chyba za bardzo, bo to mnie niszczy. Dzięki nim żyłam i byłam szczęśliwa, a później zaczęli ranić. Zbyt mocno, zbyt głęboko . Pamiętam jak napisała „ Nie potrzebuję takich przyjaciół jak Ty” i co miałam zrobić ? Wyszłam wtedy na spacer, nie zniosłam tego ciężaru, pamiętam każdy szczegół tego spaceru, pamiętam każde pierdolone słowo, które mi pisała . Płakałam tak mocno, że chwilami brakowało mi tchu, gdyby nie było przy mnie nikogo wtedy, to weszłabym chyba na drzewo i skoczyła, albo poszła i wpieprzyła się w pierwszy lepszy samochód, nie wiem, ale pamiętam jak chciałam zniknąć. Nie wiedziałam, że ludzie potrafią w jednej chwili, jednym zdaniem zniszczyć twój świat. Nigdy tego nie zapomnę, nigdy . Pamiętam też chwile kiedy byłam sama i nie kontrolowałam swojego zachowania. To była codzienność kiedy brałam do ręki żyletkę i pisałam po ręce, wstawałam, patrzyłam w lustro i nienawidziłam tego widoku. Ból ? Ból jest w tedy kiedy złamiesz sobie nogę, tego, co czułam w tamtych chwilach nie umiem opisać słowami, ale wiem, że znowu czegoś takiego nie przeżyję ./ KAJA. 

______________________________________________________________________

           Ostatnia szansa. NIGDY więcej płynących łez przez przyjaźń !